هیچ تمدنی بدون مدارا و سهلگیری به مرجعیت علمی دست نیافته است
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۲۶۶۶۷
معاون پژوهش و فناوری سابق وزارت علوم و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس به شواهد شالوده مرجعیت ساز در تمدن اسلامی پرداخت و گفت: یکی از این شواهد، مدارا و سهلگیری است. این مدارا و سهلگیری در نظام علمی را در سه تمدن بزرگ مرجع در طول تاریخ میبینیم. هیچ تمدنی بدون مدارا و سهلگیری به مرجعیت علمی دست نیافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، دکتر غلامحسین رحیمی در سخنرانی خود در نخستین همایش ملی مرجعیت علمی در مورد سازوکارهای عملیاتی تحقق مرجعیت علمی گفت: در طول تاریخ سه تمدن ایرانی، یونانی و غربی در سه دوره، به مرجعیت علمی رسیدند. ۵ مؤلفه «فرزانگی و دانشمندی»، «پرسشگری و جویشگری»، «پیشگامی و پیشتازی»، «رهبری و پیشتازی» و «پایداری و دیرپایی» در این سه تمدن مشترک بوده و از این طریق آنها به مقام مرجعیت علمی رسیدهاند.
وی به مطالعات خود در مورد تمدن اسلامی اشاره کرد و گفت: اگر بسیاری از اطلاعاتی که اکنون در موضوع تمدن اسلامی دارم را در گذشته داشتم، بسیاری از آییننامههایی را که خودم در تدوین آنها مشارکت داشتم، نمینوشتم.
رحیمی به شواهد مرجعیت علمی در تمدن اسلامی پرداخت و گفت: به اذعان مورخان علم و تمدن، در دانشمندی دانشمندان تمدن اسلامی نمیتوان شک داشت. کثرت و تراکم این دانشمندان و فراوانی آثار آنها از شواهد مسلم دانشمندی این تمدن است.
وی خاطر نشان کرد: پرسشگری یکی از مؤلفههای مرسوم و مهم نظام علمی تمدن اسلامی بوده است.
عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، یکی دیگر از شواهد مرجعیت علمی را سرمشق و الگو بودن تمدن اسلامی دانست و اظهار کرد: منابع تمدن اسلامی به نحو گسترده به نقاط مختلف جهان بهویژه اروپای آن دوران منتقل شده است. دانشمندان آن دیار آنها را بازخوانی و سرمشق قرار دادند و گاه به نام خود آنها را منتشر کردند.
وی با بیان اینکه پایداری و دیرپایی یکی از شواهد مرجعیت علمی تمدن اسلامی است، گفت: تمدن اسلامی از عصر جابر ابن حیان یعنی نیمه دوم قرن دوم هجری آغاز میشود و حداقل تا عصر عمر خیام یعنی نیمه دوم قرن پنجم هجری ادامه داشته است. این جریان تمدنی به رغم تلاطمات فکری، فرهنگی و نظامی حداقل تا انتهای قرن هشتم هجری ادامه داشته است.
رحیمی به شواهد شالوده مرجعیتساز در تمدن اسلامی پرداخت و گفت: یکی از این شواهد، مدارا و سهلگیری است. این مدارا و سهلگیری در نظام علمی را در سه تمدن بزرگ مرجع در طول تاریخ میبینیم. هیچ تمدنی بدون مدارا و سهلگیری به مرجعیت علمی دست نیافته است.
وی با اشاره به مدارا در تمدن اسلامی ادامه داد: در دوران شکوفایی تمدن اسلامی در موضوع علمی مدارای فرهنگی و دینی را میتوان مشاهده کرد. در تمدن اسلامی دانشمندان از ملیتها، اقوام و مذاهب گوناگون، به تحصیل علم و انجام تحقیق اشتغال داشتند و بعضاً درجات بالا داشتند.
وی افزود: در دوران تمدن اسلامی بیشتر دانشمندان مسلمان بودند، ولی حدود ۱۰ درصد نیز عقاید متفاوت داشتند؛ همانند زکریای رازی که نشاندهنده ظرفیت بالای این تمدن در پذیرش دانشمندان تراز اول به رغم دیدگاههای کاملا متفاوت اعتقادی و حتی مذهب متفاوت است که گاه در بالاترین جایگاه اجتماعی و حتی مدیریت تخصصی قرار داشتند.
رحیمی به مرجعیت علمی در ایران معاصر پرداخت و گفت: مرجعیت علمی در مقیاس جهانی معنا دارد.
وی با انتقاد از اینکه یکی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی ضد مقاله صحبت کرده است گفت: این اشتباه است و به جهانی بودن در مرجعیت علمی نباید شک کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس به مؤلفههای پنجگانه برای مرجعیت علمی پرداخت و گفت: یکی از این مؤلفهها دانشمندی است. مضمون دانشمندی در کل دنیا یکسان است، ولی شاخصها متفاوت است. موضوعاتی مثل تعداد دانشمندان ایرانی شناختهشده، تعداد کتب مرجع بینالمللی، تعداد مجلات داخلی نمایهشده بینالمللی، تعداد مقالات پر استناد و راهگشای علمی، ثبت اختراعات و ... شاخصهایی هستند که میتوانند به عنوان شاخصهای دانشمندی قرار گیرند. همچنین برای هر یک از این چهار مؤلفه دیگر نیز میتوان شاخصهایی را تعیین کرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: مرجعیت علمی مرجعیت علمی معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري شرکت های دانش بنیان دانشگاه آزاد اسلامي تمدن اسلامی مرجعیت علمی مرجعیت علمی پرداخت و گفت شاخص ها سه تمدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۲۶۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسانها قبل از عصر کشاورزی چه میخوردند؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، پژوهشگران در آلمان برای تحقیق خود نشانههای شیمیایی موجود در استخوانها و دندانهای مختلف بهجا مانده از هفت نفر مربوط به حدود ۱۵ هزار سال پیش در غاری در خارج از روستای تافورالت در شمال شرقی مراکش را مورد بررسی قرار دادند.
تجزیه و تحلیل این بقایا وجود عناصری نظیر کربن، نیتروژن، روی، گوگرد و استرانسیم را ثابت کرد که نشاندهنده نوع و مقدار گیاهان و گوشت مصرفی آنها بود.
بقایای گیاهان خوراکی وحشی مختلف از جمله بلوط شیرین، دانه کاج، پسته، جو دوسر و حبوبات در بقایای این انسانها یافت شد. دانشمندان میگویند وعده غذایی اصلی این انسانها، بر اساس بقایای استخوانی کشف شده در غار، گونهای حیوانی به نام «گوسفند بربری» بوده است.
موبتهج، محقق باستانشناسی در موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: «تصور غالب این بوده است که رژیم غذایی شکارچیان عمدتاً از پروتئینهای حیوانی تشکیل شده است. با این حال، شواهد تازه به دست آمده نشان میدهد که گیاهان بخش بزرگی از منوی غذایی شکارچیان را تشکیل میدادهاند.»
بکلرویا ژائوئن، باستان ژئوشیمیدان در موسسه تحقیقات ملی فرانسه و یکی از نویسندگان مطالعه، در این باره گفت: «این مهم است زیرا نشان میدهد که احتمالاً چندین اجتماع انسانی در جهان قبل از توسعه کشاورزی شروع به گنجاندن مقدار قابل توجهی از گیاهان در رژیم غذایی خود کرده بودند.»
بقایای استخوانی یافتشده متعلق به انسانهای فرهنگ باستانی ایبروماوروسی بودند، شکارچیانی که از حدود ۲۵ تا ۱۱ هزار سال پیش در بخش هایی از مراکش و لیبی زندگی می کردند. شواهد نشان میدهد که غار به عنوان محل زندگی و دفن آنها بوده است.
به گفته محققان این افراد در بخش زیادی از سال از غار استفاده میکردند، امری که نشاندهنده سبک زندگی کمتحرکتر آنها و پرسه زدن کمترشان در طبیعت برای جستجوی منابع است.
حفرههای دندانی این انسانها که بیانگر مصرف گونههای گیاهی نشاستهای است همچنین نشان میدهد آنها از گیاهان وحشی که در فصول مختلف سال میرسیدهاند استفاده میکردند.
پژوهشگران دریافتند ایبروماوروسیها فقط از گیاهان وحشی تغذیه میکردهاند. آنها هرگز کشاورزی را توسعه ندادند و این تحول بزرگ بشری نسبتاً دیر به شمال آفریقا آمد.
محققان با مقایسه ترکیب شیمیایی دندان دو نوزاد یافتشده، به تغییراتی در رژیم غذایی نوزاد در طول زمان پی بردهاند. آنان میگویند شواهد حاکی از مصرف غذاهای جامد در حدود ۱۲ ماهگی بود، به طوری که نوزادان زودتر از حد انتظار برای یک جامعه قبل از کشاورزی از شیر گرفته شده بودند.
انتهای پیام/